Hoe vertel je het de kinderen?

Uit elkaar gaan is voor de meeste mensen een emotioneel proces. En terwijl je zelf nog nauwelijks kan bevatten dat je leven op zijn kop staat, moet je het ook nog eens aan de kinderen vertellen dat papa en mama voortaan ieder hun eigen weg gaan. De manier waarop, de leeftijd van de kinderen en natuurlijk het karakter van de kids maakt dat het in het ene gezin gemakkelijker verloopt dan in het andere gezin. Vrienden van mij die er enorm tegenop zagen om het hun drie pubers te vertellen dat ze uit elkaar gingen, waren stomverbaasd over de reacties. Schouderophalend gaven de pubers commentaren als “okay, dat zagen we wel aankomen”, “wat doen we met de Playstation” en “mogen we wel zelf onze nieuwe kamer inrichten”. Na een kleine 15 minuten wilde de eerste al weg “kan ik naar mijn vrienden gaan?” En zo zaten mijn vriend en vriendin binnen 20 minuten weer met z’n tweeën op de bank, stomverbaasd dat het zo gemakkelijk was gegaan.

Gemiddeld zijn pubers nou eenmaal erg op zichzelf gericht. Al stort de hele wereld om hun heen in, zij gaan verder met hun eigen ding. Helaas geldt dat voor de meeste kinderen niet. Als papa en mama uit elkaar gaan, of je nou getrouwd bent of niet, is dat voor veel kinderen een traumatisch moment. Wij adviseren altijd om het gesprek met je kinderen goed voor te bereiden. Verplaats je in je kind en besef dat een kind van 6 jaar of jonger cognitief nog niet ver genoeg ontwikkeld is om een scheiding überhaupt te begrijpen. Het is in ieder geval van belang dat je eerlijk bent. Vertel een kind altijd kort wat de reden is van de scheiding. En benadruk altijd dat je beiden ook na de scheiding evenveel van je kind blijft houden, dat zal nooit veranderen. Als kinderen iets ouder zijn dan kan het zijn dat ze zich schuldig voelen. Ze hebben dan soms het idee dat zij de oorzaak zijn van de scheiding en zullen er dan ook alles aan doen om het weer terug te draaien. Een verantwoordelijkheid die je natuurlijk nooit bij je kind wil neerleggen. Ook hierin adviseren wij duidelijke signalen. ‘De scheiding is een beslissing van papa en mama. Jij kunt hier niets aan doen!’ Het is belangrijk om dit ook daadwerkelijk te benoemen tijdens het gesprek met je kinderen.

De inkoppers

En dan zijn er nog tips die wellicht voor zich spreken, maar waar in de praktijk niet altijd over nagedacht wordt. Zorg dat je samen het gesprek aangaat met je kinderen. Het is een heel belangrijk signaal waarbij je eigenlijk meteen aangeeft; ‘we wonen straks niet meer bij elkaar, maar sommige dingen doen we wel samen, zoals dit gesprek’. En spreek daarbij zoveel mogelijk af wie wat zegt. En vooral dat laatste. Want als de één wordt overvallen door hetgeen de ander vertelt, is dat heel vervelend. Kies niet alleen een goed moment, maar ook een goede plek. Een plek waarvan je weet dat de kinderen zich op hun gemak voelen. Een plek waar ze zichzelf kunnen zijn. En last but nog least vertel het, als je meerdere kinderen hebt, tegelijkertijd. Kinderen kunnen dan steun bij elkaar zoeken en horen zo in een keer hetzelfde verhaal waardoor er geen verschillende versies van de scheidingsmelding zijn.

Google

Voor tips en tricks mag je ons altijd bellen. Maar je kunt zelf op internet ook al heel wat adviezen vinden om je voor te bereiden op het gesprek met je kind(eren). Zelf vond ik het forum ‘VillaPinedo’ heel verhelderend. Hier vindt je tientallen reacties van jongeren. Je leest welke vragen ze hebben en welke onzekerheden er zijn. Goed om eens door te kijken en je af te vragen of dezelfde type vragen ook bij jullie zouden kunnen spelen.

Hulp nodig bij een goede voorbereiding van een soort gelijk gesprek? Neem dan contact op met mij om te kijken wat ik voor jullie kan betekenen.