BONUSBLOG VAN BJORN VERHELST, SUCCESVOL SCHEIDINGSCOACH
Wat kan ik nu nog meer doen? Handen in het haar aan de keukentafel. Je nieuwe relatie had je iets anders voorgesteld. Leuk kinderen erbij van je nieuwe partner. Maar het loopt niet vanzelf. Misschien heb je de neiging om extra veel je best te doen, of je terug te trekken waardoor de band of de relatie verbreekt. Dat wil je zeker niet . Alles op alles zet je op die relatie goed te krijgen, want anders heeft dat ook een weerslag op je partner relatie. Misschien doe je wel te goed je best. Blijf dicht bij jezelf want oprechtheid wordt door kinderen enorm gewaardeerd waardoor je op lange termijn die band krijgt. Zit je er toch even doorheen, lees dan onderstaande tips en wie weet helpt het je op weg.. Hoe pak ik het aan?
- Geduld is een schone zaak: De band moet groeien, net als met je nieuwe partner, ook met de kinderen: forceer niets en bouw contact langzaam op: zo kunnen jullie aan elkaar wennen zodat je in de toekomst op een natuurlijke manier met elkaar kan omgaan. Ook in de biologische relatie gaat niet alles vanzelf.
- Jij koos bewust, zij zaten hier misschien niet op te wachten: Eyeopener: jij kiest bewust voor een partner met kinderen. De kinderen krijgen jou erbij zonder keuze. Jullie kozen voor elkaar, de kinderen zitten misschien nog in een andere fase van hun rouwverwerking en nog niet toe aan extra ogen die toekijken. Het voelt nog als bedreiging of nu gaan papa en mama zeker niet meer bij elkaar horen. Forceren doet breken en iets dat gebroken is,is lastig te lijmen. Dus wil je op lange termijn een goede relatie met ze hebben en het vertrouwen krijgen, denk dan aan deze eyeopener vooraleer je in je schelp kruipt.
- Voor alles een eerste keer: Nog nooit ouder geweest en nu plots oudere kinderen: de werkelijkheid kan er anders uitzien dan gepland zodat je jezelf de tijd geeft om eraan te wennen en je ook mild kan zijn voor jezelf. Het is een compleet nieuwe start en ook biologische ouders maken fouten: als je intentie maar goed is. Fouten toegeven is een kunst en zal deuren openen voor je.
- Mijn naam is …. Stel ze gerust dat je gewoon bij naam genoemd mag worden. Willen ze je op een moment wel een koosnaam of mama/papa nemen: bespreek het met de ouders zodat iedereen er zich goed bij voelt. Zo ontstaan er ook geen extra spanningen in welke verbinding ook.
- Betrokken Steun: Neem je rol serieus als ondersteunende en opvoedende rol zodat ze je betrokkenheid zien. Kinderen voelen alles aan en dan merken ze je oprechtheid en betrokkenheid waardoor ze zich vaker gaan openstellen voor je.
- Bonusouder, geen sprookjes stiefouder: Speel niet de bemoeizieke bonusouder want er zijn altijd al 2 biologische ouders: respecteer die andere ook als vader/ moeder. Ga respectvol en waardevol met elkaar om en spreek ook zo over elkaar: zo krijgen de kinderen niet het gevoel te moeten kiezen!! Want kiezen komt al te vaak voor bij kinderen in echtscheiding. Kiezen is verliezen!
- Niet mee eens: Maar toch betrokken? Stoor je je aan opvoedzaken: pak dit niet zelf op! Het is logisch dat jij over zaken anders denk: je hebt ook al een bagage. Maar ga die confrontatie of aanval niet aan, maar bespreek het met je partner en laat het de ouders oppakken, je bent ondersteunend. Op deze manier borg je je rol en leg je de verantwoordelijkheid waar deze hoort. En echt bespreken he want sudderen in je is geen goed idee want dan explodeert de boel.
- Jij bent mijn vader of moeder niet! Probeer niet de vader of moederrol over te nemen: die vader/moeder hebben ze al. Wat ben ik dan wel … kijk naar tip 4: je bent een deel van het gezin en hebt een anders soortige relatie met de kinderen en je nieuwe partner: geen stiefrol. Ik noem het graag een patchworkfamilie. Geknipte onderdelen worden weer samengelegd en vormen een nieuw geheel. Geen 2 gezinnen zijn hetzelfde, de rollen liggen overal anders. Persoonlijkheden en kinderen staan centraal: zolang iedereen in deze patchworksituatie kan groeien zit het goed.
- In de bonus! Je bent een extraatje. Een soort slagroom op de taart? De hagelslag op de yoghurttoetje? Ja extra (en misschien complex) in het leven van de kinderen. Maar hoe rustiger, “langzamer” en positiever het verloopt hoe meer ze je als een bonus gaan zien. En we weten allemaal hoe gek we op bonussen en extraatjes zijn.
- Bijzonder o zo bijzonder: Wat kan jij toevoegen aan hun leven? Wat maakt jou zo uniek en breng het over. Ieder heeft extra eigenschappen: en als bonusouder zal je zeker aspecten hebben die in het gehele netwerk van de relaties nog niet te vinden was. Zet dit op een neutrale manier in de picture en kijk hoe dit open bloeit.
BONUSTIP 11: lukt het je even niet: ga niet in de emotiestand, maar zonder je even af en adem in en uit tot je de rust weer gevonden hebt. Daarna sta je weer open voor verbinding en dat merken de anderen ook.
“Maar deze tips heb ik allemaal al uitgeprobeerd en ik doe zo mijn best. Ik weet het ECHT niet meer” , toch nog wat extra handvaten nodig– misschien wel net die emostand uitzetten- neem contact met me op,
Bjorn Verhelst