Uit elkaar gaan is voor de meeste mensen een emotioneel proces. En terwijl je zelf nog nauwelijks kan bevatten dat je leven op zijn kop staat, moet je het ook nog eens aan de kinderen vertellen dat papa en mama voortaan ieder hun eigen weg gaan. De manier waarop, de leeftijd van de kinderen en natuurlijk het karakter van de kids maakt dat het in het ene gezin gemakkelijker verloopt dan in het andere gezin. Vrienden van mij die er enorm tegenop zagen om het hun drie pubers te vertellen dat ze uit elkaar gingen, waren stomverbaasd over de reacties. Schouderophalend gaven de pubers commentaren als “okay, dat zagen we wel aankomen”, “wat doen we met de Playstation” en “mogen we wel zelf onze nieuwe kamer inrichten”. Na een kleine 15 minuten wilde de eerste al weg “kan ik naar mijn vrienden gaan?” En zo zaten mijn vriend en vriendin binnen 20 minuten weer met z’n tweeën op de bank, stomverbaasd dat het zo gemakkelijk was gegaan.